Tagged: Orta Çağ

Nefilim (İbranice: נְפִילִים, nefilim) veya Nefiller, Yaratılış Kitabı 6:1-4'de bahsi geçen, Büyük Tufan öncesinde "Tanrı oğulları" ile "insan kızlarının" çocukları olduğuna inanılan yaratıklardı. Kelimenin kökenin İbranice: n-ph-l (İbranice: נ־פ־ל) olduğu ve "düşmek" anlamını geldiği düşünülmektedir, ancak bu iddiaları doğru bulmayan kaynaklarda vardır. Kelimenin sonunda yer alan -im eki, İbranicede eril-çoğul ekidir. Nefilim, Septuaginta, Vulgata, Theodotion ve Samari Targum'u gibi bazı Ahit versiyonlarında dev olarak çevrilmiştir. Kanonize edilmiş Ahit metinlerinde Nefiller'den 3 farklı yerde söz edildiği düşünülmektedir. Bunların ilki Yaratılış kitabı'nın 6:4 kısmında, Nuh'un gemisinden bahsedilmesinden hemen sonra görülür. « 1 Yeryüzünde insanlar çoğalmaya başladı, kızlar doğdu. 2 Tanrı oğulları insan kızlarının güzelliğini görünce beğendikleriyle evlendiler. 3 RAB, “Ruhum insanda sonsuza dek kalmayacak, çünkü o ölümlüdür” dedi, “İnsanın ömrü yüz yirmi yıl olacak.” 4 Tanrı oğullarının insan kızlarıyla evlenip çocuk sahibi oldukları günlerde ve daha sonra yeryüzünde Nefiller vardı. Bunlar eski çağ kahramanları, ünlü kişilerdi. »(Yaratılış 6:1-4)Nefiller'e ikinci atıf Çölde Sayım kitabının 16:32 kısmında, On iki casusun korkunç devler gördüğünü anlatmalarında görülmektedir. « 31 Ne var ki, kendisiyle oraya giden adamlar, “Bu halka saldıramayız, onlar bizden daha güçlü” dediler. 32 Araştırdıkları ülke hakkında İsrailliler arasında kötü haber yayarak, “Boydan boya araştırdığımız ülke, içinde yaşayanları yiyip bitiren bir ülkedir” dediler, “Üstelik orada gördüğümüz herkes uzun boyluydu. 33 Nefiller'i, Nefiller'in soyundan gelen Anaklılar'ı gördük. Onların yanında kendimizi çekirge gibi hissettik, onlara da öyle göründük.” »(Çölde Sayım, 16:31-33)Nefiller'e 3. atıfın Hezekiel kitabının 32:27 kısmında yapıldığı iddia edilir, ancak görüş birliği yoktur. Geleneksel sesli harfler Orta Çağ'da metne eklendiğinde bölümde Nefiller ile ilişkili söz öbeği gibborim nophlim (düşmüş savaçılar) olarak okunur. Ancak bazı akademisyenler söz öbeğinin gibborim nephilim (Nephilim savaşçıları) olarak okunacağını belirtir. Apokrif Metinler Kanonize edilmemiş ve apokrif sayılan Hanok kitabında Nefiller detaylı bir biçimde işlenmiş, düşmüş melekler ile insanların soyundan gelen yaratıklar olarak tanımlanmışlardır. Beta Israel ve Etiyopya Ortodoks Tevhîdî Kilisesi'nın kanon kabul ettiği, ancak diğer Yahudi ve Hristiyan mezheplerince apokrif kabul edilen Jübileler kitabı da (7:21-25) Nefiller'i benzer şekilde ele almış, yaratıkları kötücül devler olarak tanımlamıştır. Apokrif bir başka metin olan Devlerin Kitabı da Nefiller hakkında detaylar içermektedir Çoğu İngilizce Ahit çevirisi İbranice nefilim kelimesini dev olarak çevirir. En eski İbrani Kutsal Kitabı çevirilerinden biri olan Septuaginta da kavram için dev anlamına gelen gigantes kelimesini kullanmıştır. Nefiller'in düşmüş melekler olduğuna dair yorumlamalar da bulunmaktadır. Tarih boyunca "Tanrı oğulları" terimi melekleri betimlemek için kullanılmıştır. Nefiller'in ilahi varlıkların insanlar ile cinsel ilişkiye girmesi ile ilişkili olduğuna dair ilk açıklamalar Targum Pseudo-Jonathan adlı targumda görülür. Bu yorumlama modern Hristiyan tefsircileri arasında da yaygınlaşmıştır. Ancak bu sav İsa'nın meleklerin evlenemeyeceğini söylemesini kanıt gösteren çeşitli tefsirciler tarafından kabul görmemektedir. Bir başka diğer görüş Nefiller'i Şit ve Kayin (Kabil) ile ilişkilendirir. Bu yoruma göre "Tanrı oğulları" Şit'in soyundan gelen doğru yoldaki erkekleri, "insan kızları" ise Kayin'in soyundan gelen sapmış kadınları ifade eder, Nefilim ise bu iki grubun karışmasından oluşmuştur.

Tagged: Orta Çağ

Nefilimler

Torino Kefeni’ndeki İsa silüeti

Skolastik Felsefe

Kitap

Çok Okunanlar

Portre

Son Videolar

Sözlük

Son Yazılar